عرضه اولیه سکه یا ico چیست؟
عرضه اولیه سکه یا Initial Coin Offering یک روش جمع آوری سرمایه برای پروژه های مرتبط با بلاک چین است. در این روش، شرکت ها یا توسعه دهندگان پروژه ای از ارز دیجیتال جدید یا توکن های خود را به عموم عرضه می کنند و در مقابل آن ها ارز متداول مانند بیت کوین یا اتریوم دریافت می کنند.
این روش به شرکت ها کمک می کند تا سرمایه گذاری لازم برای توسعه و اجرای پروژه های خود را جذب کنند. اما باید توجه داشت که ICO ها معمولاً با ریسک بالایی همراه هستند و به دلیل عدم نظارت و قوانین محدود، ممکن است برای سرمایه گذاران خطرناک باشند.
روند کار در عرضه اولیه سکه چگونه است؟
عرضه اولیه سکه یا Initial Coin Offering (ICO) یک فرایند جمع آوری سرمایه است که توسط شرکت ها یا توسعهدهندگان پروژههای مرتبط با بلاک چین انجام می شود. روند کار در یک عرضه اولیه سکه عموماً به صورت زیر است:
- تعریف پروژه: شرکت یا توسعه دهنده پروژه، ارز دیجیتال جدید خود را تعریف و جزئیات آن را به صورت کامل اعلام می کند، از جمله اهداف، فناوری مورد استفاده، تیم توسعه دهنده و موارد مرتبط.
- ایجاد توکن: توسعه دهنده پروژه توکن های خود را ایجاد می کند که به عنوان واحد پولی داخلی پروژه عمل می کند.
- تعیین قیمت: توسعه دهنده تعیین می کند که هر توکن چند ارز متداول مانند بیت کوین یا اتریوم ارزش دارد.
- اعلام ICO: شرکت یا توسعه دهنده اطلاعات مربوط به ICO را به عموم اعلام می کند. از جمله زمان شروع و پایان ICO و شرایط مربوط به خرید توکن.
- جذب سرمایه گذار: در این مرحله، افراد و شرکت ها می توانند توکن های مورد نیاز خود را خریداری و در مقابل آن ها ارز دیجیتال مانند بیت کوین یا اتریوم پرداخت کنند.
- توزیع توکن: پس از پایان ICO، توکن ها بین سرمایه گذاران توزیع می شوند و معمولاً در کیف پول دیجیتال آن ها ذخیره می شوند.
- توسعه پروژه: سرمایه گذاری های جمع آوری شده برای توسعه و اجرای پروژه استفاده می شود.
به عنوان یک روش جدید و نوظهور، ICO ها ممکن است با ریسک های قابل توجهی همراه باشند و برای سرمایه گذاران خطرناک باشند. بهتر است قبل از شرکت در یک ICO، مطالعه دقیقی از پروژه و شرایط عرضه اولیه سکه انجام شود.
نحوه تعیین قیمت توکن در عرضه اولیه
تعیین قیمت توکن در عرضه اولیه (ICO) می تواند به چند روش انجام شود. در اینجا چند روش معمول برای تعیین قیمت توکن در ICO آورده شده است:
- تعیین قیمت ثابت: در این روش، تعداد مشخصی از توکن ها با یک قیمت ثابت به فروش می رسد. به عنوان مثال، شرکت ممکن است تعیین کند که هر توکن را به قیمت 1 دلار به فروش می رساند و سرمایه گذاران می توانند تعداد دلخواهی از توکن ها را با پرداخت 1 دلار بخرند.
- تعیین قیمت پویا: در این روش، قیمت توکن ها ممکن است بر اساس تقاضا و عرضه تعیین شود. به عنوان مثال، شرکت ممکن است تعیین کند که قیمت ابتدایی توکن ها 50 سنت است و در طول مدت زمانی مشخص، قیمت به صورت پویا تغییر می کند بر اساس تقاضا و عرضه.
- تعیین قیمت بر اساس ارز دیجیتال: در این روش، قیمت توکن ها بر اساس ارز دیجیتال مانند بیت کوین یا اتریوم تعیین می شود. به عنوان مثال، شرکت ممکن است تعیین کند که هر توکن را با مقدار معینی از بیت کوین یا اتریوم به فروش می رساند.
تفاوت بین IPO و ICO و ieo
IPO (Initial Public Offering) و ICO (Initial Coin Offering) هر دو به روش های جمع آوری سرمایه برای یک شرکت یا پروژه اشاره دارند، اما مفاهیم و روش های آن ها متفاوت است.
IPO یک روش است که شرکت ها برای جمع آوری سرمایه و عرضه سهام خود به عموم، به بازار سرمایه می روند. این فرایند به شرکت ها اجازه می دهد تا سهام خود را به عموم عرضه کرده و از طریق این روش سرمایه برای توسعه و گسترش کسب و کار خود جمع آوری کنند.
ICO به عنوان یک روش جدید جمع آوری سرمایه ظاهر شده است که در آن شرکت ها یا پروژه ها از طریق فروش توکن های دیجیتال یا ارزهای رمزنگاری شده برای جمع آوری سرمایه استفاده می کنند. در این روش، سرمایه گذاران توکن های دیجیتال را می خرند و در ازای آن سرمایه گذاری می کنند، اما این توکن ها حقوق سهام در شرکت یا پروژه را ندارند.
بنابراین، تفاوت اصلی بین IPO و ICO در این است که IPO به فروش سهام در یک شرکت مرتبط است، در حالی که ICO به فروش توکن های دیجیتال یا ارزهای رمزنگاری شده مرتبط است. همچنین، فرایند و قوانین مربوط به هر یک از این روش ها نیز متفاوت است.
IEO یا Initial Exchange Offering به معنی پیشنهاد اولیه تبادل است و یک فرایند جدید برای جمعآوری سرمایه در حوزهی رمز ارزها است. در این فرایند، یک توکن رمز ارزی توسط یک صرافی به عنوان یک فرصت سرمایه گذاری برای عموم عرضه می شود. این فرایند مشابه ICO (پیشنهاد اولیه سکه) است، اما با تفاوت اصلی آن که توکن ها توسط یک صرافی به عنوان واسطه عرضه می شوند و سپس در بورس های رمزارزی مختلف معامله می شوند.
عرضه اولیه سکه موفق
برخی از عرضه های اولیه سکه های موفق شامل موارد زیر می شود:
- Ethereum (ETH): یکی از موفق ترین عرضه های اولیه سکه ها، اتریوم بود که در سال 2014 انجام شد. این پلتفرم بلاک چینی برای اجرای قراردادهای هوشمند و اپلیکیشن های توزیعشده استفاده می شود.
- Ripple (XRP): عرضه اولیه سکه XRP در سال 2012 انجام شد. این پروژه به عنوان یک سیستم پرداخت بین المللی و تبادل پول الکترونیکی شناخته می شود.
- Cardano (ADA): عرضه اولیه سکه ADA در سال 2017 انجام شد. Cardano یک پلتفرم بلاک چینی است که از زبان برنامه نویسی Haskell برای توسعه استفاده می کند.
- Binance Coin (BNB): عرضه اولیه سکه BNB در سال 2017 انجام شد. این سکه به عنوان ارز اصلی برای تبادل در صرافی بایننس (Binance)، یکی از بزرگ ترین صرافی های رمزارزها، استفاده می شود.
- Polkadot (DOT): عرضه اولیه سکه DOT در سال 2020 انجام شد. این پروژه یک پلتفرم بلاک چینی چند زنجیره ای است که امکان ارتباط بین بلاک چین های مختلف را فراهم می کند.
این تنها چند مثال از عرضه های اولیه سکه های موفق هستند و بسیاری از پروژه های دیگر نیز در این زمینه موفقیت های چشمگیری داشته اند.
چند نمونه کلاهبرداری در ICO
با وجود اینکه بسیاری از ICO ها موفق بوده اند، اما متأسفانه برخی از آن ها نیز به عنوان کلاهبرداری شناختهشدهاند. برخی از معروف ترین ICO های کلاهبرداری عبارت اند از:
- Bitconnect (BCC): Bitconnect یک پروژه ارز دیجیتال بود که در سال 2016 شروع شد. اما در سال 2018 به دلیل کلاهبرداری و شبیه سازی سیستم پایه ریزی خود، بسته شد.
- OneCoin: OneCoin یک پروژه در سال 2014 شروع شد. اما در سال 2017 به دلیل کلاهبرداری و نقض قوانین مالی بسته شد.
- Pincoin: Pincoin که در سال 2018 شروع شد، اما در سال 2018 بسته شد.
4.: PlexCoin شروع این پروژه ارز دیجیتال در سال 2017 بود، اما در سال 2017 به دلیل کلاهبرداری و نقض قوانین مالی بسته شد.
5.: Prodeum این ارز دیجیتال هم در سال 2018 معرفی شد، اما در سال 2018 به دلیل نقض قوانین مالی بسته شد.
نتیجه گیری
در این مقاله در رابطه با ارز اولیه سکه صحبت کردیم. به یاد داشته باشید که برای سرمایه گذاری در این حوزه، پیش از شروع، تحقیقات لازم را به عمل آورید. امیدواریم این مقاله از آریامانی برای شما مفید بوده باشد.
دیدگاهتان را بنویسید