تفاوت توکن و کوین
توکن و کوین چه تفاوتی با هم دارند؟
بسیاری از کاربران تازه وارد به دنیای ارزهای دیجیتال تفاوت دو اصطلاح توکن و کوین نمی‌دانند و گاهی این دو را به جای یکدیگر به کار می‌برند که موجب سردرگمی آن‌ها می‌شود. بیاید با هم به بررسی این دو بپردازیم.
برای درک بهتر، بازار کریپتو به دو دسته مجزا طبقه‌بندی می‌شود:کوین و توکن
کوین چیست؟
کوین یا سکه دیجیتال، دارایی دیجیتالی است که روی بلاک‌چین مخصوص به خودش اجرا می‌شود. بلاک‌چین همه‌ی تراکنش‌های انجام شده که شامل سکه‌های کریپتو اصلی می‌شود را پیگیری می‌کند. برای مثال رسید تراکنش‌های اتریوم بر روی بلاک‌چین اتریوم می‌رود؛ و رسید تراکنش‌های بیت‌کوین بر روی بلاک‌چین بیت‌کوین می‌رود.
کاربرد کوین
- از کوین‌ها به عنوان پول برای خرید و فروش استفاده می‌شود.
- از طریق کوین می‌توانید مقدار مشخصی از ارزش مالیتان را به فرد دیگری منتقل کنید.
- کوین‌ها واحد ارزش‌گذاری سایر کالاها هستند و دیگر کالاها را می‌توان برحسب یک کوین ارزش‌گذاری کرد.
- کوین‌ها را می‌توان ذخیره کرد و در زمان دیگری با سایر اقلام مبادله کرد.
توکن چیست؟
توکن‌ها را می‌توان بر روی هر بلاک‌چینی که از قرارداد‌های هوشمند پشتیبانی می‌کند؛ ایجاد کرد. برای مثال بسیاری از توکن‌ها بر روی پلتفرم اتریوم ایجاد می‌شوند که به توکن ERC20 مشهور هستند و توکن‌هایی که بر روی شبکه نئو ساخته می‌شوندNEP-5 گویند. به طور کلی می‌توان گفت توکن ارز دیجیتالی است که بلاک‌چین مستقل ندارد.
انواع توکن‌های دیجیتال
توکن‌ها به دو دسته مثلثی (Fungible) و غیر مثلثی (Non-fungible) تقسیم بندی می‌شوند.
توکن‌های مثلثی (Fungible)
توکن‌های مثلثی به توکن‌هایی گویند که با هر توکن یا رمزارز دیگری قابل تعویض باشند؛ که شامل بیشتر توکن‌های موجود در بازار دیجیتال می‌شود.
برای مثال ارزش اسکناس صد دلاری با هر اسکناس صد دلاری دیگری یا سایر ارز‌ها قابل تعویض است. ممکن است صد دلار از تعدادی اسکناس که جمعاً معادل صد دلار می‌شود تشکیل شده باشد. این مفهوم برای سایر رمزارزها هم صدق می‌کند مثلاً ارزش یک بیت‌کوین با بیت‌کوین دیگر برابر و قابل تعویض و مبادله است.
توکن‌های غیر مثلثی (Non-fungible)
NFT یا توکن غیر مثلثی یک دارایی دیجیتال منحصر به فرد و کمیاب است که در بلاک‌چین ذخیره می‌شود. هر توکن اطلاعات خاصی دارد که معاوضه و مبادله آن را غیرممکن می‌کند. NFT قابلیت تقسیم شدن به واحدهای کوچکتر را ندارد و به عنوان یک واحد یکپارچه در نظر گرفته می‌شوند. برای مثال بیت‌کوین به واحدهای کوچکتر به نام ساتوشی قابل تقسیم است اما NFT قابل تبدیل به واحدهای کوچکتر نیست.
دسته‌بندی توکن‌های دیجیتال مثلثی (Fungible)
1. توکن‌های کاربردی (Utility tokens)
از توکن کاربردی برای خرید محصول یا دریافت خدمات استفاده می‌شود. درصورتی که شما بلیط کنسرت را از سیستم بلاک‌چین خرید کنید در حقیقت یک توکن خریداری کرده‌اید. توکن کاربردی تفاوت بین توکن و کوین را بیشتر مشخص می‌کند. بیشتر توکن‌های موجود در بازار رمزارزها، توکن کاربردی هستند.
2. توکن‌های پرداختی (Payment tokens)
توکن‌های پرداختی به کریپتوکارنسی مشهوراند و هدفی جز پرداخت هزینه‌ها و خدمات ندارند. مانند ارز فیات برای خرید و فروش استفاده می‌شوند و مهم‌ترین تفاوتشان با دیگر توکن‌ها در این است که تحت حمایت هیچ دولت و یا نهادی نیستند.
3.توکن‌های حاکمیتی(Govenance tokens)
توکن‌های حکومتی به توکن‌هایی گویند که توسعه‌دهندگان آن‌ها را ایجاد می‌کنند تا به کاربران امکان مشارکت در شبکه را بدهند و در تصمیم‌گیری‌ها و قوانین آینده توکن نقش داشته باشند.
4.توکن‌های امنیتی (Security tokens)
توکن‌های امنیتی که توکن اوراق بهادار هم خوانده می‌شوند به توکن‌هایی اطلاق می‌شود که حق مالکیت فرد بر دارایی دیجیتال یا غیر دیجیتال را می‌دهد. اکثر توکن‌های صادر شده در ICO از این نوع هستند. برای کاربرانی که با سرمایه‌گذاری به دنبال کسب سود هستند جذاب است.
برخی از توکن‌ها هستند که در طبقه‌بندی بالا قرار نمی‌گیرند و یا ممکن است زیرمجموعه دو دسته باشند.
تفاوت توکن و کوین در چیست؟
اصلی‌ترین تفاوت کوین‌های دیجیتال و توکن در روش ایجاد آن‌ها است. برای ساخت توکن جدید به کد جدید یا تغییر در گستره کد‌های قبلی نیازی نیست و بر بستر بلاک‌چین‌های موجود مانند بیت‌کوین و اتریوم ایجاد می‌شود. بیشتر ارزهای دیجیتال در ابتدا کار بر روی بلاک‌چین دیگر راه‌اندازی می‌شوند بعد موفقیت در بازار بر روی بلاک‌چین اختصاصی خود اجرا می‌گردند مثال بارز آن بایننس کوین است که ابتدا ارز BNB را بر بستر ERC20 به بازار ارائه کرد و پس از موفقیت چشمگیر که از خود نشان داد بر بستر بلاک‌چین اختصاصی خود BEP2 اجرا شد.
تفاوت دیگر توکن و کوین در کاربرد آن‌ها است، کوین‌ها معادل دیجیتالی ارز فیات هستند و تنها برای خرید و فروش، مبادله و معامله بکار می‌روند و به عنوان روش پرداخت مورد استفاده قرار می‌گیرند اما توکن‌ها کاربرد گسترده‌تری دارند و علاوه‌بر روش پرداخت به عنوان دارایی، بخشی از سهام یک شرکت خاص و یا مشارکت در یک پروژه مشخص باشند.
در حقیقت کوین نشان دهنده چیزی است که قادر به داشتن آن هستید اما توکن چیزی است که شما دارید به همین دلیل کوین قدرت نقدینگی توکن را ندارد حتی می‌توان با کوین توکن خریداری کرد.
جمع‌بندی نهایی
در این مقاله به درک مفاهیم کوین و توکن پرداختیم و با انواع توکن آشنا شدیم. برای تشخیص تفاوت بین کوین و توکن، در صورتی که محصول خریداری می‌کنید معمولاً از کوین استفاده می‌شود اما اگر سرویس باشد از توکن کاربردی مورد استفاده قرار می‌گیرد. توکن بلاک‌چین اختصاصی خود ندارد و با قرداد‌های هوشمند ایجاد می‌شود که همین امر موجب صرفه‌جویی در وقت و هزینه‌ها است.
دیدگاهتان را بنویسید