تفاوت توکن و کوین چیست؟
بسیاری از کاربران تازه وارد به دنیای ارزهای دیجیتال تفاوت توکن و کوین نمی دانند و گاهی این دو را به جای یکدیگر به کار می برند که موجب سردرگمی آن ها می شود. بیایید با هم به بررسی این دو بپردازیم. برای درک بهتر، بازار کریپتو به دو دسته مجزا طبقه بندی می شود: کوین و توکن!
کوین چیست؟
کوین یا سکه دیجیتال، دارایی دیجیتالی است که روی بلاک چین مخصوص به خودش اجرا می شود. بلاک چین همه‌ی تراکنش های انجام شده که شامل سکه های کریپتو اصلی می شود را پیگیری می کند. برای مثال رسید تراکنش های اتریوم بر روی بلاک چین اتریوم می رود و رسید تراکنش های بیت کوین بر روی بلاک چین بیت کوین می رود.
بیشتر بخوانید : بلاک چین چیست؟
کاربرد کوین
- از کوین ها به عنوان پول برای خرید و فروش استفاده می شود.
- از طریق کوین می توانید مقدار مشخصی از ارزش مالیتتان را به فرد دیگری منتقل کنید.
- کوین ها واحد ارزش گذاری سایر کالاها هستند و دیگر کالاها را می توان برحسب یک کوین ارزش گذاری کرد.
- کوین ها را می توان ذخیره کرد و در زمان دیگری با سایر اقلام مبادله کرد.
توکن چیست؟
توکن ها را می توان بر روی هر بلاک چینی که از قرارداد‌های هوشمند پشتیبانی می کند، ایجاد کرد. برای مثال بسیاری از توکن ها بر روی پلتفرم اتریوم ایجاد می شوند که به توکن ERC20 مشهور هستند. توکن هایی که بر روی شبکه نئو ساخته می شوند NEP-5 گویند. به طور کلی می توان گفت توکن ارز دیجیتالی است که بلاک چین مستقل ندارد.
انواع توکن های دیجیتال
توکن ها به دو دسته مثلثی (Fungible) و غیر مثلثی (Non-fungible) تقسیم بندی می شوند:
توکن های مثلثی (Fungible)
این ها توکن هایی هستند که با هر توکن یا رمز ارز دیگری قابل تعویض اند. که این مورد شامل بیشتر توکن های موجود در بازار دیجیتال می شود.
برای مثال ارزش اسکناس صد دلاری با هر اسکناس صد دلاری دیگری یا سایر ارزها قابل تعویض است. ممکن است صد دلار از تعدادی اسکناس که جمعاً معادل صد دلار می شود تشکیل شده باشد. این مفهوم برای سایر رمز ارزها هم صدق می‌کند. مثلاً ارزش یک بیت کوین با بیت‌کوین دیگر برابر و قابل تعویض و مبادله است.
توکن های غیر مثلثی (Non-fungible)
NFT یا توکن غیر مثلثی یک دارایی دیجیتال منحصر به فرد و کمیاب است که در بلاک چین ذخیره می شود. هر توکن اطلاعات خاصی دارد که معاوضه و مبادله آن را غیر ممکن می کند. NFT قابلیت تقسیم شدن به واحدهای کوچک تر را ندارد و به عنوان یک واحد یکپارچه در نظر گرفته می شوند. برای مثال بیت کوین به واحدهای کوچک تر به نام ساتوشی قابل تقسیم است. اما NFT قابل تبدیل به واحدهای کوچک تر نیست.
بیشتر بخوانید : توکن NFT چیست و چگونه کار می کنند؟
دسته بندی توکن های دیجیتال مثلثی (Fungible)
1. توکن های کاربردی (Utility tokens)
از توکن کاربردی برای خرید محصول یا دریافت خدمات استفاده می شود. در صورتی که شما بلیط کنسرت را از سیستم بلاک چین خرید کنید در حقیقت یک توکن خریداری کرده‌اید. توکن کاربردی تفاوت بین توکن و کوین را بیشتر مشخص می کند. بیشتر توکن های موجود در بازار رمزارزها، توکن کاربردی هستند.
2. توکن های پرداختی (Payment tokens)
توکن های پرداختی به کریپتوکارنسی مشهورند و هدفی جز پرداخت هزینه ها و خدمات ندارند. مانند ارز فیات برای خرید و فروش استفاده می شوند و مهم ترین تفاوتشان با دیگر توکن ها در این است که تحت حمایت هیچ دولت و یا نهادی نیستند.
3.توکن‌های حاکمیتی(Govenance tokens)
توکن های حکومتی به توکن هایی گویند که توسعه دهندگان آن ها را ایجاد می کنند تا به کاربران امکان مشارکت در شبکه را بدهند و در تصمیم‌گیری ها و قوانین آینده توکن نقش داشته باشند.
4.توکن های امنیتی (Security tokens)
توکن های امنیتی که توکن اوراق بهادار هم خوانده می‌شوند به توکن هایی اطلاق می شود که حق مالکیت فرد بر دارایی دیجیتال یا غیر دیجیتال را می دهد. اکثر توکن های صادر شده در ICO از این نوع هستند. برای کاربرانی که با سرمایه گذاری به دنبال کسب سود هستند جذاب است.
برخی از توکن ها هستند که در طبقه بندی بالا قرار نمی‌گیرند و یا ممکن است زیر مجموعه دو دسته باشند.
تفاوت توکن و کوین در چیست؟
اصلی ترین تفاوت کوین های دیجیتال و توکن در روش ایجاد آن ها است. برای ساخت توکن جدید به کد جدید یا تغییر در گستره کد‌های قبلی نیازی نیست و بر بستر بلاک چین های موجود مانند بیت کوین و اتریوم ایجاد می شود. بیشتر ارزهای دیجیتال در ابتدا کار بر روی بلاک چین دیگری راه اندازی می شوند. بعد از موفقیت در بازار بر روی بلاک چین اختصاصی خود اجرا می‌گردند مثال بارز آن بایننس کوین است که ابتدا ارز BNB را بر بستر ERC20 به بازار ارائه کرد و پس از موفقیت چشمگیر که از خود نشان داد بر بستر بلاک‌چین اختصاصی خود BEP2 اجرا شد.
تفاوت دیگر توکن و کوین در کاربرد آن ها است، کوین ها معادل دیجیتالی ارز فیات هستند و تنها برای خرید و فروش، مبادله و معامله به کار می روند و به عنوان روش پرداخت مورد استفاده قرار می گیرند. اما توکن ها کاربرد گسترده تری دارند و علاوه بر روش پرداخت به عنوان دارایی، بخشی از سهام یک شرکت خاص و یا مشارکت در یک پروژه مشخص باشند.
در حقیقت کوین نشان دهنده چیزی است که قادر به داشتن آن هستید. اما توکن چیزی است که شما دارید به همین دلیل کوین قدرت نقدینگی توکن را ندارد. حتی می‌ت وان با کوین، توکن خریداری کرد.
جمع بندی نهایی
در این مقاله به درک مفاهیم کوین و توکن پرداختیم و با انواع توکن آشنا شدیم. برای تشخیص تفاوت بین کوین و توکن، در صورتی که محصول خریداری می کنید معمولاً از کوین استفاده می شود. اما اگر سرویس باشد توکن کاربردی مورد استفاده قرار می گیرد. توکن بلاک چین اختصاصی خود ندارد و با قرداد‌های هوشمند ایجاد می شود که همین امر موجب صرفه جویی در وقت و هزینه ها است.
دیدگاهتان را بنویسید